Empati nedir?
R’leri söyleyemeyen Özdemir Asaf, bir gün taksiye biner. Taksici: “Buyyun Neyeye” der.
Taksici de R’leri söyleyemeyen birisidir.
Özdemir Asaf, “Kayaköy” derse, taksicinin kendisiyle alay ettiğini sanacağı için, “Eminönü” der. Karaköy’de inmesi gereken Özdemir Asaf, Eminönü’nde iner ve Karaköy’e yürür.
Çok güzel bir empati değil midir bu?
En sevdiğim şair olan Özdemir Asaf’ın ölümünün 34. yılı bugün. Hoşuma giden birkaç şiirini buraya eklemek istedim. Tüm şiirlerini topladığı, Çiçek Senfonisi isimli şiir kitabı raflarda, arkalarda kalmış biraz. Tekrar göz gezdirmeme de vesile oldu bu sayede.
JÜRİ
Bütün renkler aynı hızla kirleniyordu,
Birinciliği beyaza verdiler.
Dünya Kaçtı Gözüme (s. 33)
YÖN
Sen bana bakma,
Ben senin baktığın yönde olurum.
Sen Sen Sen (s. 94)
BAŞKA FREKANS
Vurdun, acısı daha geçmedi,
Biliyorum, geçecek.
Ama öyle ağır konuştun ki ardından.
O, gittikçe gerçek.
Bir Kapı Önünde (s. 124)
BAĞLI
Beni öyle bir yalana inandır ki,
Ömrümce sürsün doğruluğu.
Bir Kapı Önünde (s. 135)
ÇİZİK
Geleceğim, bekle dedi, gitti..
Ben beklemedim, o da gelmedi.
Ölüm gibi bir şey oldu..
Ama kimse ölmedi.
Nasılsın (s. 184)
SU
Kirli eller daha temiz.
Temiz elli
Kirli gönüllerden.
Ne dersiniz?
Yalnızlık Paylaşılmaz (s. 440)
YALNIZ’IN DURUMLARI – VI
Yalnız’ın
Sakladığı bir şey vardır;
Boyuna yerini değiştirir,
Boyuna onu arar..
Biri bulsa diye.
Yalnızlık Paylaşılmaz (s. 481)
YALNIZ’IN DURUMLARI – VIII
Yalnız
Sürekli dinleyendir
Söylenmemiş bir sözü.
Yalnızlık Paylaşılmaz (s. 482)
* Sayfa numaraları, şairin tüm şiir kitaplarının toplandığı “Çiçek Senfonisi” isimli kitaptaki sayfa numaralarına göre referans olarak verilmiştir.
Bir Cevap Yazın